İNSAN EZELDEN yaralıdır.
İlk günah nasıl Havva anamız ile
Adem babamızı yaraladıysa, soyundan gelen herkes de elleriyle yapıp
ettikleri ile yaralıdır. Yara sürgündeki insanın kaderi, Rabbinden
kopuşu, arzda debelenip duruşu, dünya denilen hayvanat bahçesinde
****sinde tutsak oluşu. Yara, sevgilinin yüzündeki peçe, görünmez
oluşu, rızasının bilinmeyişi, vuslatın bir türlü gerçekleşmeyişi. Yara,
özlem içinde kavrulan bir yüreğin ellerinden iş beklenişi, ucu bucağı
bilinmez bir mesafede duraksız say edişi, ab-ı hayatı arayışı, aşkın
susuzluğunu kesecek zemzeme bir delik, bir menfez bulamayışı. Yara,
insanı yare götüren yolun başlangıcı.
İnsan yaralı kalmalıdır.
Zira onu hareket ettiren,
aratan, susatan, koşturan, işlettiren, amel ettiren bizzat yarasıdır.
İnsan, incinebilir olduğu için savaşması değerlidir. İnsan, ömrü kısa
olduğu için hayatını vakfetmesi değerlidir. İnsan sevdasına erişmek
elinde olmadığı için sevmesi değerlidir. İnsan öldüğü için hayatı
değerlidir. İnsan fakir olduğu için kalbini hediye etmesi değerlidir.
Aczi yüzünden kıyamı ve mücahedesi değerlidir. Muhtaç olduğu için
vefası değerlidir. Hiçbir şeye sahip olmadığı için emanete sahip
çıkması değerlidir.
Geçmişinden yaralıdır insan; özlediklerini geri getiremez.
Hayallerindekilere ellerini
uzatıp dokunamaz. Onlara bir selam dahi gönderemez. İstikbalinden
yaralıdır insan; akıbetini bilemez. Sevdiklerini tutup baki edemez.
Varlıkla yaralıdır insan. Eline dolan suyu tutup benim diyemez.
Yoklukla yaralıdır insan. Boynu bükülmezse nefis, çiçek olup yüzünü
güneşe dönemez. Kozasına sıkışıp kalmaz, ve bundan rahatsız olmazsa,
nazenin kanatlar bitiremez. Karanlıkta kalmazsa, ruhunun köklerini
yavaş yavaş genişletemez. Günahla yaralıdır insan. Unutup hataya
düşmezse, mahcubiyetin al yanaklı güzelliğine erişemez.
Ağrısı insanı maksuda eriştirir.
Ağrıyan bir ayak yürünecek
yollara özlem getirir. Ağrıyan bir diş leziz taamlara özlem getirir.
Ağrıyan eller işlenen nakışlara özlem getirir. Ağrıyan bir göz
ustalıkla resmedilmiş manzaralara özlem getirir. Ağrıyan kulaklar sevgi
sözcüklerine, ruhu sağaltan bir ezgiye özlem getirir. Ağrıyan bir baş
hikmetin pınarlarına, tefekkürün dumanlı zirvelerine, bilmenin ve
tanımanın lezzetine özlem getirir. Ağrıyan bir yürek En Sevgilinin
bağrında dinlenmeye özlem getirir. Ağrımız en büyük nimetimizdir.
Yarasıdır insanın yol azığı, beslendiği çıkını, biriktirdiği dağarcığı.
Her ne güzellik varsa iki
dudaktan dökülen, yaralı bir sadrın mahsulatındandır. İnsan gariptir,
insan yalnızdır, insan anlaşılmazdır, insan karmaşıktır, insan
yoksuldur, insan acizdir, insan aşıktır. Dilinden kimsenin anlamadığı,
özünden kimsenin haberdar olmadığı, yarasına kimsenin deva
bulamadığıdır insan. Kimse bulamasın da yalnız Rabbi buluversin insanı
istenmiş de, bir gizli mahfaza koyulmuştur insan. Sevgilisi onu
buluncaya kadar yapayalnız bırakılmış bir minik bebek gibi ağlar durur
da, kim gelse susmaz, kim ne verse haz etmez, kim ne söylese huzur
bulmaz. Zira huzur O’nun huzurunda olmaktır. Bize nazarını O tevcih
etmelidir. Yoksa susmayız, yoksa durulmayız, yoksa iflah olmayız. Aman
yaramıza O’ndan gayrı dokunmasın!
İnsan sevdiğine akıttığı kanı ile layık olur.
Sevgilinin gölgesi her
vurduğunda yüzüne bir çizik daha atar kalbine vuslat. Sızladıkça yürek
çentik çentik bir adım daha yaklaşılır menzile. Aşkın sunağında boynunu
seve seve uzatır insan. Bıçak kestikçe kat kat yeni dünyalar açılır
önüne, yara derinleştikçe safha safha gölge asla inkılab eder.
İnsan Yar’ine döktüğü gözyaşı ile erişir.
İnsan Rabbine yakarışı ve
sızlanması nispetinde vasıl olur. Özlem dolu gönlün ah-u eninidir ki
insana Rabbin meveddetini celb eder. Yalnız aşktır ki sizi Rabbin
sinesine gömer. Yalnız Allah’tır ki sevdalılarının serzenişlerine
bigane kalmaz. Şüphesiz ki hiçbir sevgili Allah gibi sizi sarıp
sarmalamaz. Burası naz makamıdır. Aşktan öncesi de, vuslattan sonrası
da, yoktur ehl-i naz ve niyaza. Aşk yaralar, aşk yarada çiçek açar.
Dileyen dilediği kadar sızlanmakta özgürdür. Burada tüm sızlanmaların
karşılığı bihakkın verilecektir. “Ya Rabb, gel artık” diyenin haddi
aşması burada affedilecektir. Burada sabırsızlık eden gayrın sabrından
üstün tutulacaktır. Zira hayırlı şeyde acele edilir. Vedud’u görmekten
hayırlı bir dilek var mıdır? Onun tek bir dokunuşu tüm yaralara kafi
gelecektir.
İnsan ancak yarasından akan kan
damlalarını takip ederek Yar’ini bulacaktır. Yahut Yar kendisine
acıyarak son damlayı akıtmadan peçesini açacak ve şavkını insanın
dağdan büyük kalbine vuracaktır. Yaramız şansımızdır.
Ey Sevgili, sensizlikle yaralıyız, görmezden gelme, bak yüzümüze!
Mona İslam
Konu: Yaralarda çiçek açar 
