Küçük çaplı bir şiir yarışması yapılacaktı. Dört okuldan 12 kişi
katıldı. Her okuldan üçer kişi.Benim okulumda herkes şiirni
öğretmenlere sundu, yarşmaya katılacak olan 3 kişi belirlenecekti.
Aralarında en iddalısı bendim. Kendime güveniyordum. Orta okulda baya
birinciliklerim olmuştu.Konu sınırlaması yoktu. Bende böyle bir şiir
sundum öğretmenlere... Yarışmaya katılmam istendi. Öğretmenlerde benim
şiirimi çok beğenmiş ve yarışmayada bu şiirle katılmamı uygun
görmüşlerdi. Yarışmaya katıldım. 12 kişinin arasından 11. olarak
okuyacaktım şiirimi. Bana sıra gelinceye kadar diğerlerinin şiirlerini
dinledim. Açıkçası pekte iç açıcı değillerdi. Sıra bana geldi. Daha
öncede böyle etkinliklere katılmıştım ama bu defa farklıydı. Salon çok
kalabalıktı. Sanki herkes cübbesini giymiş beni eleştirmek için
bekliyordu. Açıkçası biraz tırstım.
Ama şiirimi hatasız dikkatlice provalardaki gibi okudum. Şiir bittikten
sonra salonda bir sessizlik oldu. Herkes bana tuhaf tuhaf bakarken
birden bire bir alkış koptu. Zaten korkuyordum o gelen alkış beni iyice
korkuttu.
Sonrasında ilk üç açıklanıyordu.İlk önce 3. açıklandı. Ben değildim.
İkinci açıklandı. Yine ben değildim. Açıkçası korkmaya başladım. Bütün
öğretmenler bana güveniyordu ama ben dereceye bile giremedim korkusu
vardı içimde... 1. açıklandı ve ismim okundu. Sevinçten ne yapacağımı
bilemedim. Beni tanıyan herkes sevinç çığlıkjları atıyordu ama ben
sadece seyrediyordum. Jeton sonrada düşmüş olacak, sevinmeye başladım.
İşte o şiiri size sunuyorum.
Yaşam
İnsanın yaşamı ilkbaharla başlar.
Açar gözlerini dünyaya.
Şirin bir bebek, ne sorunu olabilir ki?
Hayat ona sadece bir eğlence.
Çocukluk yılları, toz pembe hayat.
İlkbahar devam eder yine…
Hayatı öğrenmek istersin ama,
Başına neler gelebileceğini bilemezsin ama anlarsın sende zamanla…
Evet, artık büyüdün,
Sıkıntılı bir yaz seni bekliyor.
Her şey sana karşı, üstüne geliyorlar değil mi?
Merak etme alışırsın, şimdilik serinleyecek bir denizin var nasıl olsa…
Biraz daha büyü, yetişkin ol sende.
Gelir o zaman sonbahar, son perde…
Hayatın tadını çıkar atık mutlusun sende.
Nerde o küçüklüğüm desende, büyüdün artık, istesende, istemesende
Evet, işte geldi kış.
Ne yapacaksın insanlara muhtaç bir şekilde?
Yaşlılık kıştır, zorluktur, mücadele ister.
Ama sende nerde o azim? Nerde o güç kuvvet?
Olsa bile elinden ne gelir?
Büyüdün artık sende, istesende, istemesende…
Hakan B.
Beğenmeyenler olabilir. Lise 1 öğrencisiyim. Lise 1 düzeyinde birincilik aldım.
Konu: "Yaşam" şiiri -Bendeniz yazdı- 
